امید...
هر گاه پای روحم خسته می شود، دمی می نشینم گلهای خشکیده خاطرات را از لای دفتر دلم بیرون می آورم می بویم، می بوسم، سبز می شوم... هنوز شاخه های گل امید شور زندگی دارند... ...
نویسنده :
ناهید
16:12
